Νέα έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α), καταδεικνύει ότι ο εκτοπισμός σε παγκόσμιο επίπεδο, λόγω πολέμων, συγκρούσεων και διώξεων, βρίσκεται στα υψηλότερα επίπεδα που έχουν καταγραφεί ποτέ, και επιταχύνεται με δριμύτατους ρυθμούς.
Στη νέα ετήσια έκθεση της Υ.Α. για τις Παγκόσμιες Τάσεις παρουσιάζεται μια απότομη κλιμάκωση στον αριθμό των ανθρώπων που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, φτάνοντας τα 59,5 εκατομμύρια στα τέλη του 2014, σε σύγκριση με 51,2 εκατομμύρια το 2013 και 37,5 εκατομμύρια πριν από μια δεκαετία. Η αύξηση από το 2013 ήταν η υψηλότερη που έχει σημειωθεί ποτέ κατά τη διάρκεια ενός μόνο έτους.
Η μεγαλύτερη αυξητική τάση ξεκίνησε στις αρχές του 2011 όταν ξέσπασε ο πόλεμος στη Συρία, που έγινε η μεγαλύτερη αιτία εκτοπισμού στον κόσμο. Το 2014, είχαμε κατά μέσο όρο 42.500 πρόσφυγες, αιτούντες άσυλο ή εσωτερικά εκτοπισμένους σε καθημερινή βάση, που αντιστοιχεί σε τετραπλάσια αύξηση σε περίοδο μόλις τεσσάρων ετών. Παγκοσμίως, ένας στους 122 ανθρώπους είναι πλέον είτε πρόσφυγας, είτε εσωτερικά εκτοπισμένος, είτε αιτών άσυλο. Εάν επρόκειτο για τον πληθυσμό μιας χώρας, θα ήταν η 24η μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο.
«Είμαστε μάρτυρες μιας ριζικής αλλαγής και μιας ανεξέλεγκτης ολίσθησης σε μια εποχή όπου η κλίμακα του παγκόσμιου βίαιου εκτοπισμού και η απαιτούμενη ανταπόκριση σαφώς επισκιάζουν ό,τι έχουμε δει μέχρι στιγμής», δήλωσε ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες António Guterres. «Είναι συγκλονιστικό ότι από τη μία μεριά υπάρχει όλο και μεγαλύτερη ατιμωρησία όσων ευθύνονται για τις συρράξεις αυτές, και από την άλλη μεριά η διεθνής κοινότητα μοιάζει απολύτως ανίκανη να συνεργαστεί συντονισμένα προκειμένου να βάλει ένα τέλος στους πολέμους και να προβεί στην οικοδόμηση και τη διατήρηση της ειρήνης».
Η έκθεση της Υ.Α. καταδεικνύει ότι από περιοχή σε περιοχή, ο αριθμός των προσφύγων και των εσωτερικά εκτοπισμένων βρίσκεται σε συνεχή άνοδο. Τα τελευταία πέντε χρόνια, τουλάχιστον 15 συρράξεις έχουν ξεσπάσει ή αναζωπυρωθεί: οχτώ στην Αφρική (στην Ακτή του Ελεφαντοστού, την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, τη Λιβύη, το Μάλι, τη βορειοανατολική Νιγηρία, τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, το Νότιο Σουδάν και φέτος στο Μπουρούντι)· τρεις στη Μέση Ανατολή (στη Συρία, το Ιράκ και την Υεμένη)· μία στην Ευρώπη (στην Ουκρανία) και τρεις στην Ασία (στο Κιργιστάν και σε διάφορες περιοχές στη Μιανμάρ και το Πακιστάν). Κάποιες από τις κρίσεις αυτές έχουν επιλυθεί αλλά οι περισσότερες εξακολουθούν να επιφέρουν νέα κύματα εκτοπισμού. Το 2014, μόλις 126.800 πρόσφυγες κατάφεραν να επιστρέψουν στις πατρίδες τους, ο χαμηλότερος αριθμός που έχει σημειωθεί τα τελευταία 31 χρόνια.
Στο μεταξύ, η αστάθεια και οι συγκρούσεις που μετρούν δεκάδες χρόνια στο Αφγανιστάν, τη Σομαλία και αλλού σημαίνει ότι εκατομμύρια άνθρωποι από τις περιοχές αυτές παραμένουν είτε εν κινήσει είτε – ολοένα και συχνότερα – αποκλεισμένοι για χρόνια στο περιθώριο της κοινωνίας, ζώντας μέσα σε τρομερή αβεβαιότητα ως επί μακρόν εσωτερικά εκτοπισμένοι ή πρόσφυγες. Η δραματική αύξηση του αριθμου των προσφύγων που αναζητούν ασφάλεια επιχειρώντας επικίνδυνα θαλάσσια ταξίδια, μεταξύ άλλων και στη Μεσόγειο, τον κόλπο του Άντεν και την Ερυθρά Θάλασσα, αλλά και στη Νοτιοανατολική Ασία, είναι μία μόνο από τις πρόσφατες και ιδιαίτερα ορατές συνέπειες των συρράξεων στον κόσμο και των φοβερών δεινών που προκαλούν.
Οι μισοί πρόσφυγες είναι παιδιά
Η έκθεση Παγκόσμιες Τάσεις της Υ.Α. φανερώνει ότι μόνο μέσα στο 2014, 13,9 εκατομμύρια άνθρωποι εκτοπίστηκαν για πρώτη φορά – τετραπλάσια αύξηση σε σχέση με το 2010. Παγκοσμίως υπήρξαν 19,5 εκατομμύρια πρόσφυγες (από 16,7 εκατομμύρια το 2013), 38,2 εκατομμύρια εκτοπισμένοι μέσα στην ίδια τους τη χώρα (από 33,3 εκατομμύρια το 2013), και 1,8 εκατομμύρια αιτούντες άσυλο (από 1,2 εκατομμύρια το 2013). Είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό ότι πάνω από τους μισούς πρόσφυγες στον κόσμο είναι παιδιά.
