Κοινωνική επιχειρηματικότητα σημαίνει επανεπένδυση κερδών

«Οι άνθρωποι είναι εκ φύσεως αλτρουιστικά όντα και δείχνουν συμπάθεια και αλληλεγγύη για τους άλλους» και «ακριβώς αυτές αξίες και αντιλήψεις μπορούν να αποτελέσουν αφετηρία για την επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων μέσω μίας άλλης, αλτρουιστικής μορφής, επιχειρηματικότητας», λέει ο Γκέρχαρντ Μπρόινλινγκ, κορυφαίος εμπειρογνώμονας σε θέματα καινοτόμων πολιτικών και κοινωνικής επιχειρηματικότητας, στη συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και τον Αντώνη Πολυχρονάκη.

Όπως εξηγεί, «στην κοινωνική επιχειρηματικότητα τα κέρδη επανεπενδύονται, με σκοπό την καταπολέμηση κυρίως της φτώχειας» και υπενθυμίζει ότι «ιστορικά παραδείγματα υπάρχουν, ήδη, από τον 19ο αιώνα». Αναφέρει το παράδειγμα της Φλόρενς Ναϊτινγκέιλ, η οποία «θεμελίωσε τη σύγχρονη νοσηλευτική ως κοινωνικά αναγνωρισμένο επαγγελματικό κλάδο με εκπαιδευτικές δομές και προδιαγραφές».

Ο Γερμανός οικονομολόγος και κοινωνιολόγος, ο οποίος υπήρξε διευθυντής του γνωστού ερευνητικού ινστιτούτου του Βερολίνου «Φράουενχoφερ», επισημαίνει ότι τον τελευταίο καιρό ακόμα και συμβατικοί «επιτυχημένοι επιχειρηματίες, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν τις εμπειρίες τους για την ανάπτυξη κοινωνικών επιχειρήσεων».

Ο κ. Μπρόινλινγκ, ο οποίος έχει εργασθεί, επίσης, στο γερμανικό υπουργείο Έρευνας και Τεχνολογίας και από το 1995 έως το 2012 ήταν συντονιστής της Κομισιόν για την προώθηση της κοινωνικής επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας, τονίζει ότι αυτή η ιδέα «απέκτησε τα τελευταία 20 χρόνια μεγαλύτερη σημασία» και «σήμερα υπάρχουν σε πολλά κράτη της ΕΕ, όχι μόνο κοινωνικές επιχειρήσεις, αλλά και ένα αυξανόμενο δίκτυο υποστηρικτικών οργανισμών για παροχή συμβουλών», το λεγόμενο «οικοσύστημα καινοτομιών».