Ανοικτή επιστολή στον Πρωθυπουργό από τον Αλέξανδρο, ενήλικο παιδί του οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού» για την άδικη φορολογία που επιβάλλεται στην οικογένειά του.
Παρά τις τεράστιες προσπάθειες να εισακουστούν από την Κυβέρνηση τα δίκαια αιτήματα του οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού» σχετικά με την άδικη φορολογία που του επιβάλλεται κάθε χρόνο, παρά τις συναντήσεις και τις προφορικές διαβεβαιώσεις για λύσεις, τελικά τίποτα δεν έχει υλοποιηθεί και ο αγώνας συνεχίζεται.
«Το Χαμόγελο του Παιδιού» καλείται να πληρώσει 70.335,24 ευρώ ΕΝΦΙΑ! Ένα δυσβάσταχτο και παράλογο ποσό που θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τον μηνιαίο προϋπολογισμό του οργανισμού, όπως επιβαρύνει και χιλιάδες συμπολίτες μας. Αυτό που δεν γίνεται κατανοητό, διαχρονικά, είναι ότι κάθε 1 ευρώ φορολογίας στερείται ουσιαστικά από τα παιδιά που έχουν ανάγκη και όλα αυτά την ίδια στιγμή που «Το Χαμόγελο του Παιδιού» κάνει καθημερινά έναν τεράστιο αγώνα για να εξασφαλίσει τους απαραίτητους πόρους και να συνεχίσει το έργο του.
Πέρυσι, τέτοια εποχή, σε αντίστοιχη κινητοποίηση του οργανισμού για την άδικη φορολογία, δυο παιδιά που μεγάλωσαν στην οικογένεια του «Χαμόγελου», ο Αλέξανδρος και ο Γιώργος, αποφάσισαν να στείλουν ανοικτές επιστολές προς τον Πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα διεκδικώντας το δίκιο του «Χαμόγελου» με την ελπίδα ότι κάποιος θα τους απαντήσει. Κανένας όμως δεν απάντησε.
Φέτος, ο Αλέξανδρος ως ενεργός πολίτης, εργαζόμενος και μέλος της οικογένειας του «Χαμόγελου» αποφάσισε να ξαναστείλει μια επιστολή στον κ. Πρωθυπουργό με την ελπίδα να του δώσουν την πρέπουσα σημασία. Ο Αλέξανδρος λειτούργησε αυθόρμητα, με δική του πρωτοβουλία, χωρίς καμία χειραγώγηση και εκφράζει την άποψή του με πάθος.
«Το Χαμόγελο του Παιδιού», ως όφειλε, έστειλε την επιστολή στο γραφείο του Πρωθυπουργού και με περηφάνια την κοινοποιεί δημόσια:
«Αξιότιμε κύριε Τσίπρα,
Ονομάζομαι Αλέξανδρος Νάκο, είμαι μέλος της μεγάλης οικογένειας του ΧΑΜΟΓΕΛΟΥ από το 2002 καθώς μεγάλωσα σε σπίτι του Οργανισμού μέχρι και την ενηλικίωσή μου και βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση να σας στείλω για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά μια ανοιχτή επιστολή. Η αντίστοιχη περσινή επιστολή φαίνεται να μην είχε κάποιο αποτέλεσμα, καθώς ουδέποτε έλαβα κάποια απάντηση από εσάς τον ίδιο ή κάποιο στέλεχος της κυβέρνησής σας. Από πέρυσι πολλά πράγματα άλλαξαν στη ζωή μου προς το καλύτερο και πλέον έχω και μεταπτυχιακό τίτλο στο “Tourism Management”. Μακάρι να μπορούσα να πω το ίδιο και για το κράτος, αλλά όπως κάθε χρόνο βρεθήκαμε στο ίδιο έργο θεατές με τίτλο «φόρος στα πάντα». Όπως και πέρυσι, έτσι και φέτος, η εν λόγω επιστολή αφορά την υπερ-φορολόγηση του εθελοντικού οργανισμού για τα παιδιά «Το Χαμόγελο του Παιδιού».
Έγινε πλέον ξεκάθαρο στο μυαλό μου ότι δεν μπήκατε ούτε στον κόπο να τη διαβάσετε, αφού και φέτος επιβάλατε στον οργανισμό μας ακόμη περισσότερους φόρους. Πιο συγκεκριμένα κύριε Τσίπρα, αναγκαζόμαστε να πληρώσουμε στο κράτος 4 εκατομμύρια ευρώ φόρους! Στα 4 εκατομμύρια αυτά συμπεριλαμβάνονται ο ΕΝΦΙΑ, τα τέλη κυκλοφορίας, οι φόροι ακινήτων και οι ασφαλιστικές εισφορές. Την περασμένη χρονιά, «Το Χαμόγελο» βοήθησε 100.000 παιδιά. Πρακτικά αυτό σημαίνει, ότι για κάθε παιδί που στηρίχτηκε από το «Χαμόγελο» το 2016, το κράτος εισέπραξε 40 ευρώ ανά παιδί. Ας μου επιτραπεί να χαρακτηρίσω το κράτος σας ως ένα καιροσκόπο επιχειρηματία, που κοστολογεί τα πάντα, ακόμη και τις παιδικές ψυχές. Φτάσαμε σε εκείνο το σημείο πλέον που δεν αναζητούμε πια την επιβράβευση της πολιτείας, η οποία ήταν δίπλα μας μόνο στις βραβεύσεις, αλλά σας ζητούμε να μας αφήσετε να συνεχίσουμε το έργο μας. Με την πρακτική αυτή της φορολόγησης, δύο σκέψεις έχω στο μυαλό μου: είτε έχετε άγνοια για το έργο μας και την συνεισφορά μας στην κοινωνία, είτε γνωρίζετε για εμάς και απλά αδιαφορείτε.
Υποστήριζα το κράτος εδώ και χρόνια, ελπίζοντας πως υπάρχει έστω και η παραμικρή ελπίδα να έχουμε ένα κράτος πρόνοιας. Δυστυχώς κατάλαβα ότι ήμουν παραπάνω ρομαντικός, αφού στην Ελλάδα δεν έχουμε ένα κοινωνικό κράτος, αλλά ένα κράτος φορολογίας. Ένα κράτος που έχει εισπράξει για την περίοδο 2011-2017 από «Το Χαμόγελο του Παιδιού» 27 εκατομμύρια ευρώ! Για να προλάβω όλους εκείνους που θα απαντούσαν πως δεν φταίει η τωρινή κυβέρνηση για όλο το ποσό της φορολόγησης, θα σας αναφέρω ότι θυμάμαι χαρακτηριστικά κάποια μέλη του κόμματος σας να υπερασπίζονται με ζήλο όλες τις ΜΚΟ που υπόκεινται σε «άδικη φορολόγηση». Αλλά βέβαια τότε ήσαστε στην αντιπολίτευση και πετούσατε το γάντι στις εκάστοτε κυβερνήσεις. Η επιστολή ετούτη δεν αποτελεί κάποιο κομματικό μανιφέστο με στόχο μόνο το κόμμα σας. Απλά τυχαίνει αυτή τη στιγμή, εσείς να είστε ο εκπρόσωπος του κράτους. Θέλω να τονίσω, πως το γεγονός ότι δεν επιλέξαμε να έχουμε πελατειακές σχέσεις με κανένα κόμμα, έστρεφε κάθε φορά την κάθε κυβέρνηση και πολιτεία απέναντί μας και όχι δίπλα μας. Όλες οι κυβερνήσεις και όλοι οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας, ανεξαιρέτως, επέλεγαν κάθε φορά να αδιαφορούν για τις ιδιωτικές πρωτοβουλίες στον κοινωνικό τομέα, καθώς πολύ απλά δεν θα τους επέφερε ψήφους.
Σας ρωτάω ευθέως κύριε Τσίπρα, ποια δράση μας θέλετε να σταματήσουμε; Να κλείσουμε κάποιο από τα σπίτι φιλοξενίας μας και να αφήσουμε τα παιδιά στο δρόμο; Να κλείσουμε κάποιο από τα κέντρα στήριξής μας, με αποτέλεσμα να μείνουν αβοήθητες χιλιάδες οικογένειες που στηρίζουμε ετησίως; Να πουλήσουμε τις ιατρικές κινητές μας μονάδες και να αφήσουμε στην μοίρα τους εκατοντάδες νεογνά; Οι ερωτήσεις αυτές δεν γίνονται με σκοπό την κινδυνολογία αλλά ούτε την επίκληση στο συναίσθημα του κόσμου. Ο κόσμος, σε αντίθεση με την πολιτεία, γνωρίζει το έργο μας και το αποδεικνύει έμπρακτα με τη στήριξη του καθημερινά. Δυστυχώς με τη στάση σας, αυτές οι επιλογές μοιάζουν όλο και πιο κοντινές και ρεαλιστικές.
Στο σημείο μηδέν που έχουμε φτάσει πλέον σαν οργανισμός, σας ζητώ να κινητοποιηθείτε άμεσα. Δεν έχουμε ανάγκη από ψεύτικες υποσχέσεις, μιας και τις συνηθίσαμε εδώ και χρόνια από την πολιτεία. Έχουμε ανάγκη την κατανόηση και την έμπρακτη βοήθεια της πολιτείας. Δεν μιλάω για βοήθεια οικονομική, με επιδοτήσεις και κονδύλια, μιας και κάναμε πράξη το έργο μας χωρίς αυτά. Μιλάω για κάποιες φοροαπαλλαγές, που αλλού εφαρμόστηκαν χωρίς δεύτερη σκέψη, ενώ για όλους εκείνους τους οργανισμούς σαν το Χαμόγελο, κλείσατε τα αυτιά σας. Όπως και πέρυσι θα σας πω το εξής: «Αν ενωθούμε όλοι θα τα καταφέρουμε», όπως έγραψε στο ημερολόγιό του ο μικρός μας Ανδρέας, ο ιδρυτής του οργανισμού μας. Πρέπει πλέον να καταλάβετε ότι τόσο τα οικονομικά όσο και τα κοινωνικά οφέλη, θα είναι πολλά περισσότερα αν λάβετε άμεσα μέτρα. Είναι αδιανόητο να βραβευόμαστε και να αναγνωρίζεται παγκοσμίως το έργο μας και στη χώρα μας να δεχόμαστε συνεχώς τρικλοποδιές.
Είναι χρέος της κοινωνίας να προστατεύει οτιδήποτε αγνό και υγιές προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο. Είναι χρέος σας να μας προστατέψετε, αφού έχουμε αναλάβει να σηκώσουμε έναν σταυρό που η πολιτεία αρνείται εδώ και χρόνια να σηκώσει. Όπως και πέρυσι, έτσι και φέτος ελπίζω να μου απαντήσετε, ή έστω να λάβετε άμεσα και δραστικά μέτρα.
Με εκτίμηση,
Αλέξανδρος Νάκο».
