Τα όρια μεταξύ ηθικής και επιχειρείν αλλά και η σχέση μεταξύ των δύο συζητήθηκαν στο πάνελ που διοργανώθηκε στο 7o Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών που πραγματοποιείται στους Δελφούς στις 6 – 9 Απριλίου και τελεί υπό την Αιγίδα της Α.Ε. της Προέδρου της Δημοκρατίας, κας Κατερίνας Σακελλαροπούλου.
Ως μία «μόνιμη πάλη ενάντια στο μη εφικτό» χαρακτήρισε το management ο Ghislain Deslandes, Φιλόσοφος και Καθηγητής στο ESCP Business School σημειώνοντας ότι ουσιαστικά δημιουργεί ένα σύστημα σε κάθε οργανισμό που μας επιτρέπει να μάθουμε από τα λάθη μας. Αναφερόμενος στους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους ξεχώρισε τα δύο στοιχεία που συνυπάρχουν στην έννοια της διαχείρισης και είναι η τέχνη της συσσώρευσης πλούτου και η σχέση με τον εαυτό μας και την κοινωνία. Σε σχέση με την εταιρική κοινωνική ευθύνη, σημείωσε ότι έχει γίνει ο νέος μετα-διάλογος ή αλλιώς η νέα θρησκεία και έθεσε το ερώτημα ποιος πληρώνει το αντίτιμό της αφού αυτό συχνά μεταφέρεται και στον καταναλωτή που καλείται να πληρώσει περισσότερο και στον εργαζόμενο που καλείται να εργαστεί περισσότερο. Συγχρόνως, αναρωτήθηκε ποια η νομιμοποίηση της ανάληψης κοινωνικής ευθύνης από μία εταιρία, τονίζοντας ότι, τελικά, δεν απαντάει πάντα στα ηθικά ζητήματα που προκύπτουν και δεν λύνει τα προβλήματα.
Από την πλευρά του ο Jean-Francois Dortier, Κοινωνιολόγος και Ιδρυτής των Sciences Humaines μίλησε για την ανάγκη συμφιλίωσης μεταξύ της λογικής της επιχείρησης και της δεοντολογίας που δεν είναι, όπως τόνισε, καθόλου δεδομένη. Από τη μία πλευρά ο επιχειρηματικός κόσμος έχει στόχο τη δημιουργία κέρδους και από την άλλη η ηθική έχει ως βασικούς πυλώνες την αλληλεγγύη, τη δικαιοσύνη κ.ά. Επιχειρώντας μία αναδρομή στην ιστορία του επιχειρείν, στάθηκε ιδιαίτερα στο κίνημα της φιλανθρωπίας που γεννήθηκε στις ΗΠΑ που μπόρεσε με επιτυχία να συνδυάσει τα δύο χαρακτηριστικά. Μάλιστα αναφέρθηκε στο παράδειγμα του Ροκφέλερ ο οποίος όπως τόνισε, πέρασε την μισή του ζωή αθροίζοντας πλούτο και την άλλη μισή μοιράζοντας τον πλούτο αυτόν. Με αφορμή τη στάση του επιχειρηματικού κόσμου απέναντι στον πόλεμο στην Ουκρανία, ο κ. Dortier υπογράμμισε τη διαφορά ανάμεσα στις εταιρίες που προχώρησαν αμέσως σε κυρώσεις απέναντι στην Ρωσία και σε άλλες που το έκαναν σε δεύτερο χρόνο, μετά από πίεση ή ως μία προσπάθεια να μην στοχοποιηθούν από την κοινωνία.
Για «συνεχόμενη εναλλαγή κρίσεων χωρίς διαλείμματα τις τελευταίες δεκαετίες» έκανε λόγο ο Νίκος Ερηνάκης, Επιστημονικός Διευθυντής ENA και Δόκτορας Φιλοσοφίας των Πανεπιστημίων του Λονδίνου και της Οξφόρδης αναφερόμενος στην οικονομική και την περιβαλλοντική κρίση, την πανδημία αλλά και τον πρόσφατο πόλεμο. Επιχειρώντας να περιγράψει το βασικό δίλημμα σε αυτό που ονομάζουμε «ηθική διαχείριση», τόνισε ότι οφείλουμε ως προσωπικότητες και ως κοινότητες να αποφασίσουμε αν θα ακολουθούμε τις a priori αρχές της ηθικής όπως η αλληλεγγύη ή η ισότητα με συνέπεια ή αν αφουγκραζόμενοι τις συνέπειες κάθε πράξης, θα αποφασίζουμε μετά ποιες αξίες θα ακολουθήσουμε. «Πρέπει να βρούμε μία ισορροπία μεταξύ των δύο και μία φόρμουλα που να τα συνδυάζει, σχολίασε.
Τέλος, ο κ. Ερηνάκης μίλησε για τον ψηφιακό μετασχηματισμό που επιταχύνθηκε από την πανδημία και ο οποίος έφερε μαζί την ψηφιακή εργασία η οποία πρέπει να ρυθμιστεί εξαρχής και να μπουν σαφή όρια και κανόνες για την προστασία του εργαζόμενου.
Την συζήτηση συντόνισε η δημοσιογράφος της εφημερίδας Τα Νέα, Μαίρη Αδαμοπούλου
